De wind van gister was gestopt en de regenbui was heel voorbeeldig 's nachts gevallen. Dus werd de etappe Sidmouth - Lyme Regis fris en vrolijk aangepakt. Met een omwegje naar een opvangboerderij voor ezeltjes en een mooi bos richting het vissershaventje van Branscombe.
En net toen ik dacht : hup, daar gaan we weer voor een dagje klifrand, pakte de Engelse Kust met weer iets nieuws uit : de undercliff. Af en toe glijdt een heel stuk land met rots en al zeewaarts. Op de meeste andere stukken van de Engelse Kust zou het puin van zo'n aardverschuiving snel weggespoeld zijn door de golven.
Hier niet - de kiezelwal langs het strand verhindert dat.
Het kustpad volgt die puinberg aan de voet van de kliffen het grootste deel van de etappe, behalve een stukje in Beer (drink je met verstand) en bij de brug over de Axe (voor mannen). Daar zijn immers geen kliffen.
Heel mooi. De gele kliffen, het totaal chaotisch terrein en het avontuurlijke padverloop, de regenwoudachtige begroeiing,...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten