Wind

Wind. Wind. Wind. Wind. Wind.

Hiermee is eigenlijk alles gezegd voor de etappe Crackington - Tintagel. Ik ben een paar keer gewoon omver geblazen (de wind stond -/+ landinwaarts dus er was geen gevaar). Op een bepaald moment was het bergaf maar tegenwind en was ik bergop-wandelbewegingen aan het maken om toch maar vooruit te raken.  Enorme golven. En af en toe een stroom druppels zeewater díe over je heen geblazen wordt, één keer zelfs op een plek 70 m boven de zee...

Tintagel is natuurlijk het meest bekend omdat volgens de legende koning Arthur hier is geboren. Waar of niet?  Het was (volgens de archeologen) in de vroege middeleeuwen in elk geval een belangrijke burcht en een haven met import vanuit heel Europa. De burchtruines die je als toerist te zien krijgt hebben niks met Arthur te maken want ze dateren van toen het verhaal de eerste keer werd opgeschreven. 

Tintagel staat op een "stack": een stuk rots dat door erosie van de rest van het land afgescheiden raakt. Er staan er zo nog enkele in de buurt.