Op de etappe Pentewan - Par - Golant stond er weer iets typisch Cornwall op het programma : een soort motregen die van alle kanten lijkt te komem. Ze noemen het hier mizzle - van drizzle en mist.
Gelukkig was dat maar een paar uur en toen ik in de jeugdherberg aankwam was alles al weer drooggewaaid.
Gelukkig was dat maar een paar uur en toen ik in de jeugdherberg aankwam was alles al weer drooggewaaid.
De voormiddag was één lange reeks bergop - bergaf. Vaak met die typische trapjes die mijn knietjes ook na 4 weken nog altijd niet kunnen appreciëren. Gelukkig alléén de voormiddag. In de namiddag ben ik wat afgeweken van het kustpad om naar de jeugdherberg van Golant te kunnen. Dat bracht me door een onverwacht stukje moeras vol Tolkien-achtige ent-bomen. Dat was de verrassing van de dag: een prachtig stuk spontane natuur ipv. de polder die - dacht ik - op de kaart stond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten