Tinmijnen

Vandaag van Perranporth naar Portreath.

(Adepten van de p-taal zouden hier echt uitfreaken. Met namen als Polzeath, Padstow, Porthcothan, Porthowan, Portreath, Portchappel, Portmeor, Pendeen... en ik mis er nog een heleboel).   

Vanaf vandaag ben ik in weer een ander geologisch gebied. Geen leisteen meer maar wel gerekristaliseerd graniet, rijk aan tinkristallen. Tin was zo'n 4000 jaar lang het voornaamste exportproduct van Cornwall. Het hele landschap is erdoor gevormd: van mijngaten van de middeleeuwen of ouder tot de grote winningen van 19 en 20 eeuw, met schachten die moesten drooggepompt worden en terrils en spoorwegen en haventjes...

Was dat het enige vandaag ? Neen, ook nog:
- Een andere langeafstandswandelaar. Hij kampeert en hij sleept ook een gitaar mee en treedt onderweg op.
- Een Victoriaanse "tidal pool", een zwembadje waar bij ieder hoogtij het water ververst werd.
- Twee vliegveldjes van WO II bedoeld voor Spitfires. Dat is sindsdien ook de naam van het lokaal gebrouwen bier.
- Hangliders en parapentes van alle mogelijke soorten. En de echte professionals ertussen (meeuwen, kauwen, roofvogels...)
- ...