Die vraag krijg ik af en toe. Vandaag werd ze me redelijk vlakaf gesteld door de hyperkinetische b&b uitbater: "Doe je dit voor de uitdaging of geniet je ervan?"
Na een uitgeregende etappe Fowey - Looe waarin mijn getten het begaven (ze worden gerepareerd met duct-tape, geen zorgen), was dat een heel terechte vraag. En ik kon heel eerlijk zeggen dat ik ook van deze etappe genoten heb. Van de paar flitsen zon, net lang genoeg om een goede foto te maken, van een schaap dat zich had vastgelopen tussen de braamstruiken en dat ik kon lossnijden, van de eenzaamheid op het kustpad en van dat goede gesprek met die twee kranige oma's die zich van de regen niks aantrokken, van de fantastische steeds wisselende zichten op wolken en zee, van de warme thee bij het inchecken en de douche even later, enz enz enz.
Goed gedaan met dat schaap!!! Tijdens tochten door in Noorwegen en Snowdonia denk ik heel vaak aan het mooie leven dat die schapen daar hebben, maar ook aan de keerzijde van de medaille van een dier in volle vrijheid: sterven in een slachthuis is absoluut niet fraai, maar een 'natuurlijke' dood sterven in de wilde natuur is zeker ook niets om jaloers op te zijn.
BeantwoordenVerwijderen